چند نوع سمعک وجود دارد؟
سمعک وسیله ای الکترونیکی است که مشکل کم شنوایی را حل می کند و صداها را واضح تر می کند. ممکن است در مورد اینکه سمعک برای چه کسانی مناسب است، بهترین نوع سمعک و نحوه انتخاب سمعک مناسب برای سطح شنوایی خود سؤالاتی دارید. بسیاری از سمعک های جدید قابل شارژ هستند. آنها همچنین می توانند با استفاده از فناوری Bluetooth® به تلفن های هوشمند و سایر دستگاه ها متصل شوند.
در این مقاله از سری سمعک اقدسیه قصد داریم راهنمایی کاملی در مورد انواع سمعک به شما ارائه دهیم تا بتوانید سمعک مناسبی را برای خود انتخاب کنید. البته برای دستیابی به نتایجی که می خواهید، بهتر است با یک متخصص شنوایی شناسی مشورت کنید تا به شما بگوید کدام نوع سمعک برای شما مناسب است و هنگام انتخاب باید به چه ویژگی هایی توجه کنید.
چه نوع سمعکی خوب است؟ سمعک در شمال تهران
سمعک ها انواع مختلفی دارند مانند پشت گوش (BTE)، در گوش (ITE) و در کانال (ITC). هر نوع مزایا و محدودیت های خاص خود را دارد. انتخاب سمعک مناسب به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله:
اختلال شنوایی و تشخیص بیمار
سن بیمار
توانایی بیمار در کار با چیزهای کوچک
سبک زندگی با مدارا
هزینه سمعک و لوازم جانبی آن
شدت کم شنوایی شما (خفیف، متوسط، شدید یا عمیق)
اندازه و شکل گوش شما.
انواع سمعک با توجه به شرایط ظاهری
سمعک
پشت سمعک گوش
برای تجویز سمعک در تهران با ما تماس بگیرید.
سمعک های داخل گوش:
به سمعک هایی اطلاق می شود که تمام اجزای سمعک به طور فشرده در مجرای گوش قرار می گیرند. این سمعک ها به صورت سفارشی برای هر کاربر ساخته می شوند. به این معنا که ساخت آنها باید از قبل با استفاده از خمیر قالب گیری از کانال گوش ساخته شود. این فرآیند توسط شنوایی شناس انجام می شود.
سمعک های داخل گوش در اندازه های مختلفی تولید می شوند، برخی از آنها به طور کامل در مجرای گوش کاربر تعبیه شده و بنابراین دیدن آنها برای دیگران دشوار است، در حالی که برخی دیگر بزرگتر هستند و فضای بیشتری را در گوش اشغال می کنند.
انواع سمعک های داخل گوش:
سمعک های نامرئی (IIC):
این سمعک های بسیار کوچک کاملاً در عمق مجرای گوش قرار می گیرند و بنابراین تقریباً نامرئی هستند. برای برداشتن این سمعک ها از گوش کاربر باید از ابزار مخصوص این نوع سمعک ها استفاده کرد که اغلب دارای آهنربا می باشد. برای گرفتن نوار گوش در مرکز تهران کلیک کنید.
سمعک های کاملا درون گوش (CIC):
اگرچه این نوع سمعک ها ابعاد بزرگ تری نسبت به سمعک های نامرئی دارند، اما اندازه بسیار کوچکتر آنها باعث می شود در گوش فرد استفاده کننده بهتر دیده شوند.
معایب:
• سمعک های کاملا نامرئی و داخل گوش به دلیل حساسیت ظریفی که دارند فقط می توانند کم شنوایی خفیف تا متوسط ??را ایجاد کنند و نباید برای کم شنوایی شدید استفاده شوند.
• هیچ دکمه ای برای کنترل (کاهش یا افزایش) این سمعک ها وجود ندارد.
• نگهداری این سمعک ها به دلیل شکننده بودن و حساس بودن آنها دشوار است.
• این سمعک ها در برابر جرم گوش یا تعریق بسیار آسیب پذیر هستند.
سمعک های داخل گوش (ITE و ITC):
این سمعک ها بزرگتر از دو نوع قبلی هستند، بنابراین کمی عمیق تر در مجرای گوش قرار می گیرند. اما تناسب راحت آنها استفاده از آن را آسان می کند، به خصوص زمانی که سمعک خود را روشن و خاموش می کنید. از طرفی این سمعک ها دارای دکمه های ولوم یا برنامه هستند که به کاربر این امکان را می دهد تا صدای سمعک را برای موقعیت های مختلف تنظیم کند. هر چه عمر باتری این سمعک ها و بلندگوهای قدرتمند بیشتر باشد، شنوایی بیشتری از دست می دهند.
یکی دیگر از مزایای این نوع سمعک داخل گوشی امکان استفاده از میکروفن های جهت دار در ساختار آن است که به این معنی است که کیفیت صدای سمعک حتی در محیط های شلوغ و پر سر و صدا نیز مطلوب باقی می ماند. با این حال، شاید مهم ترین ویژگی سمعک های داخل گوش، توانایی آن ها در استفاده از مدارهای بی سیم در ساختارشان باشد. این ویژگی به این مجموعه سمعک اجازه می دهد تا به صورت بی سیم با سایر وسایل روزمره مانند تلفن یا تلویزیون ارتباط برقرار کند.
معایب:
• ضعف موم و عرق
• تورم و احساس پری گوش در اثر پر شدن مجرای گوش
سمعک پشت گوشی:
به این مدلی گفته می شود که در آن قسمت اصلی مدار سمعک در بالا یا پشت گوش قرار می گیرد و اتصال به کانال گوش توسط یک لوله یا سیم برقرار می شود. قرار دادن سمعک پشت گوشی در گوش به کمک قالب انجام می شود. به این ترتیب برای هر سمعک پشت گوشی قالب مخصوصی ساخته شده و در داخل مجرای گوش قرار می گیرد تا موقعیت آن بالای گوش تثبیت شود.
انواع سمعک پشت گوشی:
1. سمعک پشتی (BTE)
2. سمعک پشت سیم (RIC)
پشت لوله سمعک (BTE):
در این نوع سمعک پشت گوش، تمام قسمت های سمعک پشت گوش قرار می گیرد و صدای تولید شده توسط سمعک از طریق لوله ای (نازک یا ضخیم) به داخل مجرای گوش هدایت می شود. نوک لوله به قالب گوش متصل می شود. قالب گوش بخشی است که در داخل مجرای گوش قرار می گیرد و صدای ساطع شده از سمعک از طریق آن وارد مجرای گوش کاربر می شود. این فرم می تواند ساخته یا از پیش ساخته شود. ساخت قالب نیاز به قالب گیری اولیه گوش (با استفاده از قالب خمیری) و همچنین ساخت آزمایشگاهی دارد. در حالی که قالب های از پیش ساخته شده با اندازه های مختلف و از پیش تعیین شده آماده می شوند و نیازی به قالب گیری، حمل و ساخت توسط آزمایشگاه ندارند. ترجیح استفاده از هر یک از این فرمت ها باید توسط شنوایی شناس تعیین شود. هیچ محدودیت فضایی پشت لوله سمعک وجود ندارد زیرا در پشت گوش قرار می گیرد، بنابراین می توان آن را در اندازه ها و ظرفیت های مختلف تولید کرد. به همین دلیل قوی ترین سمعک های موجود در بازار را به دست آورده اند.